Achtergrond: rapport-Wennink en wat het voor onze sector kan betekenen

• Ontdek hier direct het rapport.

De centrale boodschap van het rapport is dat verdere economische groei vrijwel volledig moet voortkomen uit hogere arbeidsproductiviteit. Dat vraagt om gerichte, langjarige investeringen in kennis, innovatie en technologie, waarbij de overheid duidelijke keuzes maakt en randvoorwaarden schept voor private investeringen. Wennink pleit voor focus op een beperkt aantal strategische domeinen, waaronder digitalisering en AI, energie- en klimaatinnovatie, veiligheid en weerbaarheid, en life sciences.

Een belangrijk onderdeel van deze visie is het versterken van de kenniseconomie. Nederland moet aantrekkelijk blijven voor hoogopgeleid talent, onderzoekers en kenniswerkers, zowel nationaal als internationaal. Daarbij gaat het niet alleen om onderwijs, arbeidsmarkt en innovatiebeleid, maar ook om de kwaliteit van de leefomgeving waarin deze kennisecosystemen functioneren. Wennink benadrukt dat succesvolle economische clusters ontstaan in samenhangende ecosystemen, waarin bedrijven, kennisinstellingen, infrastructuur en maatschappelijke voorzieningen elkaar versterken.

Hoewel cultuur niet expliciet als afzonderlijk beleidsdomein wordt benoemd, past culturele infrastructuur logisch binnen deze benadering. Voor kenniswerkers en innovatieve bedrijven speelt leefkwaliteit een belangrijke rol bij vestigingskeuzes en langdurige binding aan een regio. Voorzieningen zoals cultuur, live muziek en evenementen dragen bij aan een aantrekkelijk vestigingsklimaat en aan brede welvaart. Daarmee vormen zij een ondersteunende randvoorwaarde voor de economische ecosystemen die het rapport voor ogen heeft.

Het rapport onderstreept dat economische groei geen doel op zich is, maar een middel om maatschappelijke kwaliteit, stabiliteit en welvaart te behouden. Dat vraagt om consistent beleid, bestuurlijke daadkracht en een langetermijnvisie waarin economie en samenleving nadrukkelijk in samenhang worden bezien.

Wat kan dit betekenen voor VNPF-leden?

De analyse uit het rapport-Wennink biedt VNPF-leden meerdere aanknopingspunten om ontwikkelingen in de sector te duiden en te positioneren in een bredere maatschappelijke en economische context.

Allereerst plaatst het rapport teruglopende bezoekersaantallen en afnemende horeca- en nevenbestedingen in een breder perspectief. Wanneer economische groei achterblijft en koopkracht onder druk staat, worden uitgaven aan cultuur en vrije tijd sneller teruggeschroefd. Deze maatschappelijke dynamiek kan mede verklaren waarom podia en festivals te maken hebben met veranderend publieksgedrag, los van artistieke of programmeringskeuzes.

Daarnaast onderstreept het rapport het belang van aantrekkelijke leefomgevingen voor het aantrekken en behouden van kenniswerkers en innovatieve bedrijven. In die context vervullen poppodia en festivals een duidelijke rol als culturele voorzieningen die bijdragen aan leefkwaliteit, stedelijke dynamiek en sociale binding. Dit biedt leden inhoudelijke onderbouwing om hun maatschappelijke en economische waarde te agenderen in gesprekken met gemeenten, regio’s en andere overheden, bijvoorbeeld in het kader van vestigingsbeleid en talentagenda’s.

Ook aan de arbeidsmarktzijde is de relevantie groot. Wennink benadrukt dat toekomstige welvaart afhankelijk is van menselijk kapitaal en productiviteit. Voor de popsector raakt dit aan thema’s als goed werkgeverschap, duurzame inzetbaarheid en het behoud van vakmanschap in een sector die sterk leunt op flexibele arbeid. Investeren in mensen wordt daarmee niet alleen een sociaal, maar ook een economisch vraagstuk.

Tot slot biedt het rapport een kader om cultuur niet uitsluitend als kostenpost of subsidieonderwerp te benaderen, maar als onderdeel van een bredere welvaartsagenda. Voor VNPF-leden kan dit helpen om de rol van podia en festivals te positioneren binnen integrale beleidsopgaven op het gebied van economie, leefbaarheid en maatschappelijke veerkracht.