Omgaan met representatie in festivalmarketing

Muziekfestivals roepen vaak gelijksoortige beelden op. Zo is Woodstock dat voor het eerst plaatsvond in de jaren zestig in de Verenigde Staten nog steeds beeldbepalend voor festivals wereldwijd. Veel Nederlandse festivalorganisatoren memoreren steevast Lowlands dat al sinds 1993 plaatsvindt in Biddinghuizen. Beide roepen beelden op van enorme mensenmassa’s die samenkomen in een allesovertreffende ervaring en worden vaak gezien als plekken waarin vrijheid en het loslaten van alledaagse grenzen centraal staan.

De sociale ervaring van muziekfestivals zou dan ook uitzonderlijk zijn. Hier komen mensen écht samen en een gevoel van gemeenschap, van samenzijn met gelijkgestemden is vanzelfsprekend. Eerder onderzoek laat zien dat festivals de potentie hebben om verschillende groepen mensen samen te brengen en toont bijvoorbeeld gedrag van ‘verhoogde socialiteit’ op festivals.

Dit is uiteraard niet het hele verhaal. Festivals kunnen namelijk ook uitsluitende plekken zijn, waar sociale ongelijkheden juist worden versterkt. Denk alleen al aan de voortdurende discussies in de muziekindustrie en media over zorgen rondom toegankelijkheid en stijgende ticketprijzen, maar ook over seksueel overschrijdend gedrag en racisme op muziekfestivals.

Eerder onderzoek benadrukte ook al een gespannen relatie tussen festivals en omwonenden, dat festivals plekken zijn waar genderhiërarchieën juíst worden versterkt of dat bepaalde groepen worden uitgesloten van participatie. Op zijn zachtst gezegd bieden festivals daarmee dus niet altijd een positieve ervaring, en zeker niet voor iedereen.

Lees hier het hele artikel van van Britt Swartjes voor Cultuurmarketing.