Zes vragen aan Angela Verkuijlen en Maike Fleuren

Angela Verkuijlen en Maike Fleuren zijn de kwartiermakers van De Basis in Nijmegen. Zij geven deze week antwoord op onze zes vragen. Wie zijn ze, wat doen ze en waar zijn ze het meest trots op?

In het najaar opent in Nijmegen De Basis haar deuren; de muzikale broedplaats die als het kloppende muzikale hart van de stad zal gaan fungeren met hoogwaardige studios en werkruimtes, een café en een gastenverblijf. Kwartiermakers Angela Verkuijlen en Maike Fleuren houden zich bezig met het opzetten van de organisatie, het werven van huurders, het ontplooien van talentontwikkelingsprojecten en meer.

Wie ben je? 

Ik ben Angela Verkuijlen, van huis uit theatermaker/docent, maar met een brede culturele interesse. Na veel lesgeven, regisseren en het runnen van toilettheaterbedrijf The Plees to Be, werd ik in 2014 vier jaar lang Nachtburgemeester van Nijmegen en zette ik mij in voor het nacht- en culturele leven in onze mooie stad. Nu werk ik als cultureel ondernemer voor o.a. de Cultuur Academy en De Basis in Nijmegen. Als kwartiermaker zorg ik er samen met Maike Fleuren voor dat we een vliegende start kunnen maken als onze deuren in oktober van dit jaar opengaan. Met een mooie mix aan huurders, een stevig netwerk en veel aandacht voor talentontwikkeling. 

En ik ben Maike Fleuren, sinds een paar jaar werk ik als zelfstandige onder de naam Firma Fleuren, een bureau voor projectcoördinatie, advies en talentontwikkeling. Ik hou er van om uitgedaagd te worden en werk graag op het snijvlak van disciplines en sectoren. Voordat ik voor mijzelf begon werkte ik als producent bij productiehuis Oost-Nederland/ De Nieuwe Oost en later als directeur Pop. Ik ben nauw betrokken geweest bij projecten als Kyteman's Hiphop Orkest, Lilian Hak en De Beer die Geen Beer Was (met Anneke van Giersbergen). Op dit moment ben ik als zakelijk leider actief bij De Niemanders en Willemeen én ben ik samen met Angela Verkuijlen kwartiermaker bij De Basis. 

Wat was je eerste live concert / festival?

Angela:
Pinkpop 1997, ik was toen 15 en we mochten mee met de zus van een vriendin. Samen met die vriendin stond ik middenvoor bij KoRn, want ‘daar hadden we wel eens van gehoord’. We snapten niet waarom iedereen ons zo zat aan te kijken met een blik ergens tussen verbazing en medelijden. Totdat het optreden begon…

Maike:
Phoe, ik weet niet meer wat mijn eerste concert was, ik liep al vrij jong rond in Doornroosje, vanaf een jaar of 14/15. Maar mijn eerste grote festival weet ik nog wel, in 1996 samen met een vriendin in een tentje naar Pinkpop.
Ik vond het fantastisch om van het ene concert naar het andere te gaan met al die uiteenlopende muziekgenres. Ik hou erg van hiphop en weet nog goed dat we ver voor aanvang van het concert van de Fugees vooraan het podium hebben staan wachten. Het was een memorabel weekend.

Waar ben je in je werk het meeste trots op?

Angela:
Dat wat ooit begon als een ‘leuk idee’, nu werkelijkheid gaat worden. En dat dit niet was gelukt zonder de hulp en steun van heel veel mensen. We doen het echt samen en dat vind ik te gek. Financieel hebben al bijna 500 particulieren (and still counting) bijgedragen, maar ook kennis en kunde wordt gedeeld om De Basis te maken tot de plek die we voor ogen hebben. Ik krijg daar nog regelmatig kippenvel van.

Maike:
Ik sluit me daarin aan bij Angela. Dat we mogen pionieren en dat we de ideeën die ooit begonnen op een bierviltje met heel veel steun en enthousiasme van muziekliefhebbers en muzikanten mogen uitbouwen tot werkelijkheid. Nu we in het jaar van opening zijn aanbeland beginnen dingen op z'n plek te vallen en wordt dat wat we ons al een paar jaar voorstellen 'echt'. Dat geeft een enorme drive om door te gaan.

Wat zou je geworden zijn als je dit werk niet had gedaan?
Angela:
Ik doe dit werk parttime als ZZP-er en als De Basis straks helemaal staat, zit mijn taak erop. Dan hoop ik me weer voor andere mooie projecten in te kunnen gaan zetten. Wie weet wat ik dus nog ooit ga worden…

Maike:
Voor mij geldt ook dat ik als zelfstandige aan meerdere opdrachten naast elkaar werk, wat ik zou doen als dit er niet was weet ik niet, maar dat ik heel graag aan De Basis bouw weet ik wel. 🙂 En wat ik anders zou zijn geworden…vermoedelijk iets in de lijn van pionieren, bouwen en/of veranderen. Dat zijn elementen die vaak terugkomen in mijn werk.

Wat heb je geleerd van het afgelopen COVID-19-jaar?

Angela:
Dit jaar heeft voor mij vooral benadrukt hoe belangrijk de live ervaring van muziek is als uitlaatklep, als plek van ontmoeting en voor verbinding met jezelf en elkaar. Ik ben optimistisch van aard, maar heb in de wintermaanden echt wel gestruggled om het positief houden. Voordeel is wel: ben genezen van m’n fomo! Al is dat waarschijnlijk van tijdelijke aard. 😉

Maike:
Dat het live beleven van cultuur in al haar vormen een heel groot deel van mijn levensvreugd vervult. Ik mis live muziek, maar ook theater, festivals, musea en in dat alles de ontmoeting en spontaniteit. Daarnaast zie ik hoe inventief we als mens en sector kunnen zijn en wat er overblijft én van belang is als er zo veel sociale activiteiten wegvallen. Kortom, ik verheug me op het uitbundige, maar ik ben het kleine en ingetogene meer gaan waarderen.  

Guilty pleasures bestaan volgens ons niet. Maar, voor welke ‘onverwachte muziek’ mag je ’s nachts worden wakker gemaakt?

Angela:
Wakker gemaakt worden gaat wel wat ver, maar in Cuba heb ik een aantal jaar terug de reggaeton best wel leren waarderen. Ik heb er zelfs nog een twerk-lesje meegepakt. (Geen succes!)

Maike:
Hm, dat wakker maken weet ik ook niet, maar een concert van The Roots, Nils Frahm of een van de laatste concerten van Prince… hoewel ik op dit moment ook erg zin heb in een concert van de Sleaford Mods in een zaal als Merleyn.

De muziek waar je me voor wakker mag maken is nogal uiteenlopend, maar los van genre vind ik het ook heel tof om nieuwe dingen te ontdekken.