Zes vragen aan Arlette de Jong

Arlette de Jong start deze week als directeur bij De Helling (Utrecht). Een goed moment om nader kennis te maken door middel van onze zes vragen. Waar kijkt Arlette het meest naar uit bij De Helling? En van welke muziek wordt zij heel sentimenteel, zelfs als je haar er midden in de nacht mee wakker maakt? 

Wie ben je?
Mijn naam is Arlette de Jong. Vanaf 1 november start ik als directeur bij De Helling, waar ik ontzettend naar uitkijk. Op dit moment werk ik 3 jaar als hoofd marketing bij Musis & Stadstheater Arnhem, de oudste actieve concertzaal van Nederland en de schouwburg. Ik woon al jaren in Utrecht en ben mijn carrière ooit begonnen als kassamedewerker bij Tivoli. Daarna werd stagemanager, medewerker marketing en tenslotte hoofd marketing en communicatie. In 2003 heb ik meegeholpen aan de openingscampagne van Tivoli de Helling. In 2009 heb ik de overstap gemaakt van Tivoli naar het Tropenmuseum en daarna ben ik terechtgekomen bij Nationale Opera & Ballet. Het was heel bijzonder om te werken voor een huis dat in de wereldtop opereert. Ik geniet dagelijks van de diversiteit aan culturele inhoud die aan mij voorbij trekt door mijn werk. Van metal tot ballet, van toneel tot technofeesten en van modern klassiek tot fysiek theater. 

Wat was je eerste live concert / festival?
Ik kom van het platteland en mijn oom was altijd beveiliger bij het jaarlijkse concert tijdens het dorpsfeest. Mijn nichtje en ik werden in houten kuubskisten gezet, vooraan bij het podium. Dus ik denk dat ik Normaal en Danny Christian heb gezien toen ik 6 was. Mijn eerste eigen gekozen concert was Clouseau en al snel daarna Pearl Jam in Ahoy. Mijn eerste festival was Pinkpop in 1993. Ik was toen 15 en ging samen met een vriendin en onze broers. Ik kan me de totale gekte bij Rage Against The Machine nog herinneren, ik was verkocht voor het leven :-).   

Waar kijk je het meest naar uit, als het gaat om werken bij De Helling? 
Het is een roerige tijd, maar ik heb veel zin om naar de toekomst te kijken. Om samen met het team uit te zoeken waar kansen liggen, ook nu. De Helling als onafhankelijk podium is relatief jong en ligt in een kansrijk stukje Utrecht. Dus heel veel zin om al dat potentieel te gaan benutten! 

Wat zou je geworden zijn als je dit werk (in de cultuursector) niet had gedaan?
Dat is best een lastige. De eerste keer dat ik op Lowlands was, wist ik al dat ik het liefst 'in de muziek' achter de schermen zou gaan werken. Maar misschien socioloog of macro-econoom.

Wat heb je geleerd van het afgelopen COVID-19 halfjaar?
Flexibel zijn en heel nauw samenwerken met alle collega's! Iedere dag is weer anders, alles wat is bedacht kan drie weken later de prullenbak weer in. Met elkaar samenwerken om het hele proces door te denken is nu echt cruciaal, ieder detail moet kloppen.  
Tijdens het Nederlands Film Festival was er een filmavond bij De Helling. Ik kwam kijken en was verrast over de fijne en gezellige sfeer met maar 50 mensen in de zaal. Het voelde vertrouwd en veilig. 

Guilty pleasures bestaan volgens ons niet. Maar, voor welke ‘onverwachte muziek’ mag je ’s nachts worden wakker gemaakt?
Het is geen guilty pleasure, maar misschien wel onverwacht: ik word heel sentimenteel als ik een heel goed koor hoor zingen. Bijvoorbeeld het fantastische Nederlands Kamerkoor. Tja en een guilty pleasure is absoluut Summer Jam van de Underdog Project.