Zes vragen aan Mischa van den Ouweland en Chris Moorman

Deze week stelden we zes vragen aan Mischa en Chris, werkzaam bij de Popronde. Ze vertellen ons over Golfpop, Sweetpop en wat Mischa had gedaan als hij geen programmeur was geweest: pokeren. Ook vertelt Chris dat je hem wakker mag maken voor een goede poppunk knaller.

Wie ben je?
Mischa:
Ik ben Mischa van den Ouweland, initiator en artistiek leider van Popronde

Chris:
Ik ben Chris Moorman, geboren Drent, woonachtig in Nijmegen en inmiddels al weer 5 jaar verantwoordelijk voor de marketing, PR en communicatie bij de Popronde. Daarnaast ben ik ook muziekprogrammeur van FestiValderAa en doe ik de publiciteit voor Oranjepop.

Wat was het eerste live concert/show waar je ooit naartoe ging?
Mischa:
Ik ben met live-muziek opgegroeid. In de weekenden gingen mijn ouders vaak met ons naar live concerten of open podium in café Wilhelmina in Eindhoven. Mijn vader was zelf (amateur) muzikant en trad vaak op. Vanaf mijn 7e begon ik daar zelf met optreden tijdens ‘het kinder-open podium’. Het eerste festival waar ik met vrienden naar toe ging was rond ‘85/’86 GolfPop in Den Deel in Deurne, met La Muerte, Purple Things, Claw Boys Claw en De Boegies.

Chris:
Ik ben opgegroeid boven het café-restaurant/zalencentrum van mijn ouders, op een steenworp van Emmen, het eerste concert zal ongetwijfeld een act geweest zijn die daar speelde, maar daar heb ik geen herinnering meer aan… Het eerste festival waar ik een kaartje voor kocht en met vrienden heen ging was Sweelpop, met o.a. Beef, Di-Rect en Within Temptation toen op het programma.

Waar ben je als programmeur van Popronde tot nu toe het meest trots op?
Mischa:
Dat Popronde is uitgegroeid tot 1 van de belangrijkste talentontwikkelingstrajecten van Nederland, met jaarlijks meer dan 1600 optredens.

Chris:
Eigenlijk op alle acts die ooit hebben deelgenomen, dat klinkt ontzettend cliché, maar ‘t is wel de waarheid. Ik ben net zo trots op de acts die zijn doorgebroken als op de acts die na Popronde besloten dat het muzikantenbestaan niet voor hun was, en zijn gestopt.

Wie zou je ooit nog willen programmeren en/of wat is je gedroomde line-up?
Mischa:
Mijn gedroomde Popronde line-up bestaat uit 135 ‘nieuwe’ acts waarvan ik grotendeels het bestaan nog niet ken. Maar los van Popronde zou ik graag Boards of Canada een keer boeken zodat ik ze zelf kan zien. Maar dat is een utopie aangezien ze pas 8 live-concerten hebben gegeven in 20 jaar.

Chris:
Voor Popronde heb ik die niet, zo werkt ons systeem ook niet natuurlijk. Maar voor een van de andere festivals waar ik voor werk zou het me heel tof lijken om een line-up met Courtney Barnett, Waxahatchee, Kevin Morby en de ‘indie supergroup’ van Lucy Dacus, Phoebe Bridgers en Julien Baker te boeken. En Bob Dylan, dat is m’n grootste held.

Als je geen programmeur zou zijn, wat had je vermoedelijk dan gedaan?
Mischa:
Ik kan het me haast niet voorstellen aangezien ik al sinds ‘94 Popronde organiseer, maar ik vrees dat -als ik niet in deze sector zou werken- ik maar zou gaan pokeren. Het is niet echt een hobby (zoals bijvoorbeeld schaken wel is) maar het gaat mij kennelijk goed af.

Chris:
Ik heb Kunsten, Cultuur en Media gestudeerd, en tijdens die studie begon ik met een groep vrienden concerten en dj-avonden te organiseren, dus iets in de muziek ligt wel voor de hand. Had ik toenertijd niet de keuze voor die studie gemaakt dan had ik misschien voor een studie geschiedenis of politicologie gekozen.

Guilty pleasures bestaan volgens ons niet. Maar, voor welke ‘onverwachte muziek’ mag je ’s nachts worden wakker gemaakt?
Mischa:
Voor mensen die mij goed kennen is het niet echt een verrassing, maar thuis luister ik eigenlijk zelden popmuziek. Meestal klassiek, van barok tot atonaal. En voor een Bach-uitvoering van Glenn Gould mag je me altijd wakker maken.

Chris:
Als je onverwachte muziektips hebt mag je me eigenlijk altijd ‘s nachts wel wakker maken, haha! Ik heb een groot zwak voor country, blues en americana, maar kan ook heel gelukkig worden van een goeie poppunk knaller. En streektaalmuziek, maakt niet uit uit welke streek, daar ben ik gek op.