Aannames bepalen vaak contractvorm, niet de wens van de werknemer
Hoewel deeltijdwerk en flexibele contracten vaak worden toegeschreven aan de aard van het werk, blijken werkgevers ook op basis van aannames bepaalde contractvormen aan te bieden. Zo krijgen vrouwen relatief vaak deeltijdbanen aangeboden, omdat wordt verondersteld dat zij zorgtaken combineren. Jongeren en mensen met een migratieachtergrond krijgen vaker flexibele contracten, bijvoorbeeld in de horeca of schoonmaak. Tegelijkertijd blijkt dat veel werknemers – ook in die groepen – juist wél behoefte hebben aan meer uren en meer zekerheid.
Arbeidsmarktkrapte als moment om het roer om te gooien
Door de krapte ontstaan nu kansen om dat gesprek te voeren: over meer uren, vaste contracten en het anders organiseren van werk. Ook binnen onze sector zou dit een moment kunnen zijn om anders te kijken naar personeelsbeleid, functie-invulling en loopbaanontwikkeling. Zeker nu behoud van personeel en het verminderen van uitstroom urgentere thema’s worden.
Maak het gesprek over uren standaard onderdeel van HR-beleid
Het SCP adviseert werkgevers het gesprek over gewenste uren standaard onderdeel te maken van bijvoorbeeld functioneringsgesprekken. Wensen kunnen immers veranderen, bijvoorbeeld als zorgtaken wegvallen. Voor werknemers die twijfelen of meer uren werken financieel loont, is er bovendien een handige tool: de UrenWerkBerekenaar, die inzicht geeft in de verwachte inkomensontwikkeling.