Zes vragen aan Esther Lubberding

Deze week gaf Esther Lubberding (Art Rocks en Vrijheidscolleges) antwoord op onze zes vragen. Bij welke artiest op de eerste Lowlands stond zij vooraan? En aan welke opleiding is zij begonnen sinds de lockdownperiode?

Wie ben je?
Ik ben Esther Lubberding, sinds 1991 woonachtig in Utrecht en moeder van Pyke (8 jaar). Muziek is een rode draad in mijn loopbaan, bijvoorbeeld in mijn werk als marketeer voor verschillende poppodia zoals EKKO, Victorie en De Boerderij en later als directeur bij Bevrijdingsfestival Utrecht. Op dit moment ben ik directeur van de museale muziekcompetitie Art Rocks en van de Vrijheidscolleges. Voor Art Rocks dagen we jonge muzikanten uit om een nummer te schrijven bij de collecties van 15 Nederlandse topmusea. Bekende muzikanten als Sef, Kovacs, S10 zijn als ambassadeur betrokken en geven masterclasses en schrijven zelf ook nummers bij de kunstwerken. Een uniek mix tussen kunst en muziek.

Wat was je eerste live concert/ festival? 
Dat was een concert van Claw Boys Claw in Atak; het poppodia in Enschede waar ik op de middelbare school zat. Toen wist ik al, concerten bezoeken wordt een van mijn favoriete activiteiten. Ook was ik, samen met ‘slechts’ 7500 andere bezoekers, bij de eerste editie van Lowlands en stond vooraan bij Iggy Pop.

Waar ben je in je werk het meeste trots op?
Dat ik altijd mijn eigen weg heb kunnen kiezen. Mijn werk is precies wat bij mij past, een combinatie van meerdere disciplines (muziek, kunst, maatschappij), leuke mensen en veel bijzondere programma’s. Ik heb zowel Vrijheidscolleges als Art Rocks uitgebouwd tot wat het nu is. Ik houd van dingen opzetten, laten groeien en crossovers opzoeken tussen verschillende disciplines.

Wat zou je geworden zijn als je dit werk niet had gedaan? 
Therapeut. Ik heb een blauwe maandag Sociale wetenschappen gestudeerd, op een daklozenbus gewerkt en bij de NVSH aan de telefonische hulplijn gezeten. Ik wilde de hulpverlening in, echter kon ik het leed van anderen niet echt een plek geven. Lag ik na de dienst op de daklozenbus zelf huilend in bed. Op dit moment volg ik een Kundalini yoga-opleiding; yogales geven is iets dat ik naast mijn huidige werkzaamheden wil gaan oppakken. 

Wat heb je geleerd van het afgelopen COVID-19-halfjaar?
Ik heb in de lockdownperiode besloten een opleiding tot yogadocent te gaan volgen, om de balans iets meer te vinden tussen privé en werk. Daarnaast heb ik me razendsnel verdiept in hoe je events hybride kan aanbieden. Al mijn projecten hebben te maken met de nieuwe werkelijkheid, maar gaan in aangepaste hybride vorm wel door. Ik ben inmiddels aardig ingewijd in livestreams, en ben me er zeer van bewust dat een online kijkervaring echt andere regie nodig heeft dan een live-event in een zaal. 

Guilty pleasures bestaan volgens ons niet. Maar, voor welke ‘onverwachte muziek’ mag je ’s nachts worden wakker gemaakt?
Een erg moeilijke vraag want mijn muzieksmaak is heel breed en wat is nou echt fout; heerlijk om ‘foute’ ’80 songs mee te zingen zoals van Wham, Culture Club, Frankie Goes To Hollywood, Duran Duran, Soft Cell etc.
En mijn yogamuziek zet ik niet zo gemakkelijk op kantoor aan. Ik vrees dat de muziek iets te zweverig is voor veel van mijn collega’s.

Foto: Robert Oosterbroek
Zin om nog meer antwoorden op onze zes vragen te lezen? Hier vind je ze allemaal.