Zes vragen aan Kelly Hammer

Aan Kelly Hammer, directeur van Poppodium Burgerweeshuis, deze week de eer om onze zes vragen te beantwoorden. Naar welk festival mocht Kelly van haar ouders op haar 15e? Voor welk eerste concert maakte ze zelf een bandshirt? En wat heeft ze geleerd van de afgelopen COVID-tijd?

Wie ben je? 
Ik ben Kelly Hammer, een Twentenaar die woont Gorssel, vlakbij Deventer. In Deventer werk ik sinds 2017 als directeur van Poppodium Burgerweeshuis. Ik ben 39 jaar en woon samen met Frank en onze boxer Pien. 

Wat was je eerste live concert / festival? 
Mijn eerste festival was Rock Werchter, ik was 15 jaar! Ik heb nooit gesnapt dat mijn ouders dit oké vonden, maar ik ging met twee oudere neven mee, dus volgens mij dachten ze dat zij wel een beetje op me zouden letten. Het was voor mij één groot avontuur en wat een vette optredens. De Beastie Boys herinneren me altijd nog aan dit festival. Mijn eerste echte concert in een concertzaal was geloof ik The Offspring in 013 (even opgezocht, maar dat moet 1999 zijn geweest), samen met een vriendinnetje hadden we zelfgemaakte T-shirts gemaakt van The Offspring, haha! 

Waar ben je in je werk het meeste trots op? 
Dat vind ik zo’n moeilijke vraag, maar dan zou ik zeggen op het team dat er nu staat. Het team voelt als een mooie mix van hele ervaren mensen en mensen die weer nieuwe inzichten geven. Dat houdt ons allen scherp! Verder denk ik nog graag terug aan de evenementen die we hebben georganiseerd tijdens het jubileumjaar van Deventer 1250 jaar. Vier dagen lang grote namen artiesten in de historische binnenstad op een vol plein. Of juist het hele intieme optreden in de synagoge van Deventer van Daniël Romano.

Wat zou je geworden zijn als je dit werk niet had gedaan?
Dan was ik nog steeds een cultuurambtenaar, denk ik óf een campingeigenaar ergens in Frankrijk of Italië (ik ben fan van ‘Ik vertrek’). 

Wat heb je geleerd van de afgelopen COVID-19-tijd?
Heel erg veel. Vooral de veerkracht en flexibiliteit die we bleken te hebben zorgde ervoor dat we echt nieuwe dingen hebben opgepakt. We hebben onze rust bewaard en nagedacht over wat voor ons als poppodium belangrijk is in deze bijzondere tijd. Naast zorgen dat we er financieel gezond uitkomen vonden we het ook belangrijk om relevant en zichtbaar te blijven als poppodium. Dat hebben we gedaan met onder andere een gave postercampagne ‘we missen jullie’ en daar kwamen in de zomer van 2020 de intieme tuinconcerten bij. Nog weer later in het jaar zijn we op zoek gegaan naar een alternatieve locatie vanwege de wel erg beperkte ruimte in onze eigen concertzaal. In heel korte tijd hebben we een pop-up concertzaal opgebouwd met een capaciteit van 250 bezoekers en dit staat inmiddels als een huis. De eerste concerten in Burgerhaven van Wende, DeWolff en Spinvis waren een groot succes. Verder konden we veel ruimte geven aan makers, zo waren er residenties van productiehuis De Nieuwe Oost in onze concertzaal.

Guilty pleasures bestaan volgens ons niet. Maar, voor welke ‘onverwachte muziek’ mag je ’s nachts worden wakker gemaakt? 
Dan kies ik voor een beetje nostalgie, ‘One way wind’ van The Cats. Ik heb nog altijd goede herinneringen aan onze autovakanties naar Oostenrijk met de hele familie en deze kwam dan herhaaldelijk veel via de cassetterecorder voorbij!

Wil je meer antwoorden op onze zes vragen lezen? Dat kan hier!

Foto: fotograafilse.nl