Zes vragen aan Kelly Leeuwis

Kelly Leeuwis, zakelijk directeur van Motel Mozaïque en sinds januari VNPF-bestuurslid, beantwoordt deze week onze zes vragen. Waar gaat haar groene hart sneller van kloppen en wat is haar cup a soup-muziek? 

Wie ben je? 
Ik ben Kelly (33), zakelijk directeur van Motel Mozaïque en sociaal ondernemer. Ik woon in Rotterdam, waar ik me dagelijks inzet om de stad groener en socialer te maken. Motel Mozaïque is in 2000 begonnen als festival, en is sindsdien uitgegroeid tot een organisatie dat zich het hele jaar door inzet als presentatieplek en productiehuis voor de (podium)kunsten. Gastvrijheid, verbinding, duurzaamheid en experiment staan hierin centraal. In 2020 hebben we daarom ook zoveel mogelijk ruimte geboden aan artiesten en geëxperimenteerd met offline coronaproof evenementen. MOMO Fabrique Festival in september 2020 was daarin ons hoogtepunt. Een geheel coronaproof festival met ontdekroutes door het voormalige havengebied, dat ook nog eens 100% vrij was van single use plastics – de eerste in Nederland. Daar gaat mijn groene hart wel sneller van kloppen! 😉 

Wat was je eerste live concert / festival?
Mijn eerste festival was Metropolis, waar ik nog steeds graag naartoe ga. Ik ben geboren en getogen in een dorp in Gelderland. Daar organiseerden ze vooral feestjes in een manege en weiland, waar jongens op trekkers en puch-brommers naartoe kwamen om te hozen. Dus toen ik als tiener voor het eerst met de trein naar Rotterdam afreisde om naar Metropolis te gaan, was dat een groot avontuur. Ik weet nog dat ik mijn ogen uitkeek toen de metro de hoogte in ging, en ik de stad kon overzien. Een beetje alsof ik in een stedelijk pretpark was. Eenmaal bij Metropolis aangekomen, was het een verademing om meer gelijkgestemden te zien en alternatieve muziek te horen. Toen is mijn liefde voor Rotterdam gestart.

Waar ben je in je werk het meeste trots op?
Het meest trots ben ik op de intrinsieke motivatie waar vanuit we werken in de podiumkunsten en de duurzaamheid, en dat ik de kans heb om met zoveel gepassioneerde mensen te mogen werken. We willen samen de wereld leuker en mooier maken, heel hands-on en op een leuke, positieve manier. Of dat nu is met een concert van Tshegue waar je met z'n allen op danst en waar je wellicht je nieuwe liefde leert kennen, met een challenge om plasticvrij te produceren, nieuwkomers uit Syrië die we connecten met andere vrijwilligers of door guided tours waar makers je (ver)leiden de stad vanuit een andere bril te bekijken, zoals die van een bioloog, straatmuzikant of LGBTQI+-activist.

Wat zou je geworden zijn als je dit werk niet had gedaan?
Dan was ik nu al een bordspellen-café gestart. Een chill bruin café met een groot assortiment aan bordspellen, goede banken en een vibe waar je uren in wilt hangen. In Londen heb je zo'n plek, met lekkere snacks, leuk personeel dat je helpt bij het uitkiezen en fijne biertjes. Met middagen die in het teken staan van schaken, dungeons & dragons of klaverjas. Lijkt me geweldig en past ook bij het idee dat ik omarm dat het concept lenen slimmer, gezelliger en beter is dan bezitten. 

Wat heb je geleerd van het afgelopen COVID-19-jaar?
Dat we met z'n allen enorm veerkrachtig en flexibel zijn. Wat zowel een kracht als een valkuil is. Tijdens de eerste lockdown had ik vaak gesprekken over het 'resetten van de maatschappij'. Bijvoorbeeld hoe fijn het is om elke dag een uur te wandelen, doordat het werktempo toen lager lag. Bij de tweede lockdown zijn veel mensen er in geslaagd om vanuit onze flexibiliteit en veerkracht genoeg (ander) werk voor onszelf te bedenken, we worden coronaproof. Ik, en velen om mij heen met mij, hebben moeite om dat uur wandelen elke dag weer te vinden. Ik hoop dat we er met z'n allen in slagen om vooruit te gaan naar een samenleving mét geweldige mooie concerten en evenementen én waarin we als samenleving meer luisteren naar wat je lijf nodig heeft en waarin we in harmonie leven met elkaar, de natuur en het milieu.

Guilty pleasures bestaan volgens ons niet. Maar, voor welke ‘onverwachte muziek’ mag je ’s nachts worden wakker gemaakt?
Bijvoorbeeld Commando van de Schiedamse rapper Wowi. Dit is mijn cup a soup-muziek op dagen dat ik op kantoor mag werken met collega's.
 

Lees hier de antwoorden van vele anderen op onze zes vragen