Zes vragen aan Mijke Loeven

Mijke Loeven, directeur-bestuurder van het Bimhuis geeft deze week antwoord op onze zes vragen. Welk eerste concert maakte diepe indruk op haar? En welke “beste songwriter-ever” mag Mijke midden in de nacht wakker zingen? 

Wie ben je?   
Mijke Loeven, directeur-bestuurder van het BIMHUIS. Moeder van een tweeling (24), woon in Rotterdam, heb hondje Adje en poes Marie. Vol overtuiging werkzaam in kunst, gestudeerd aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, begin jaren ’90, – maar ben ook docent Nederlands, radio-en tv maker en ik was verantwoordelijk voor allerlei kunstinstellingen, de afgelopen jaren. 

Wat was je eerste live concert / festival?
Ik denk dat de Nederlandse band Vitesse optrad in ons dorp. Het eerste concert wat echt diepe indruk maakte was van the Police in Ahoy. Ik was madly in love with de drummer, Stewart Copeland, maar zat wel heel ver weg op de bovenste ring…

Waar ben je in je werk het meeste trots op?  
Dat ik met een heel goed BIMHUIS-team samen de afgelopen jaren een nieuwe koers heb kunnen inzetten, die goed aansluit bij wat er in deze tijd speelt, wat makers en publiek nodig hebben. Jammer dat Covid voorbijkwam, wij stonden net op het punt om te gaan bloeien, februari 2020 was onze beste maand in tien jaar. Nú ben ik weer erg trots op datzelfde team, dat zich zo flexibel toont, en zo loyaal is aan de organisatie. Een goed voorbeeld daarvan is BIMHUIS TV (anno 2019): we zijn de afgelopen maanden op een heel natuurlijke manier een (tijdelijke) TV studio geworden en maken de meest prachtige live-opnames die over de hele wereld bekeken worden. We kiezen voor een vorm die bij ons past en blijven, bijzonder genoeg, gewoon doorgaan. Bijdragen aan de ontwikkeling en uitvoering van kunst en dat presenteren aan publiek.

Wat zou je geworden zijn als je dit werk niet had gedaan?  Documentaire maker of directeur van een middelbare school.

Wat heb je geleerd van de afgelopen COVID-19-tijd?  
Dat is nog een beetje vroeg om te zeggen. We zijn als sector op de proef gesteld en in de kern geraakt. Ons werk gaat over de magie van de ontmoeting tussen musici en publiek. Dat je juist dát niet kunt organiseren raakt aan alles wat voor ons essentieel is. Een enorme opdracht voor de musici, het publiek, maar ook voor mijn team. We hebben ons er kranig doorheen geslagen, maar het was ook verdrietig en we zijn er nog niet. Dat we als team veerkrachtig zijn, dat wisten we al. We werken niet voor niets vol overtuiging in de kunst. 

Guilty pleasures bestaan volgens ons niet. Maar, voor welke ‘onverwachte muziek’ mag je ’s nachts worden wakker gemaakt? 
Alles van Dolly Parton. Al zo lang als ik leef mijn held. Beste songwriter-ever. 

Meer antwoorden op onze zes vragen lees je hier