Zes vragen aan Suzanne van Dommelen

Deze week stelden we onze zes vragen aan Suzanne van Dommelen, zakelijk directeur bij TivoliVredenburg. Met welke Spaanse muziek mag je haar midden in de nacht wakker maken? En wat heeft Suzanne de afgelopen zes maanden geleerd?

Wie ben je?
Ik ben Suzanne van Dommelen, nu ruim 3 jaar zakelijk directeur bij TivoliVredenburg. Samen met Jeroen Bartelse en Margriet van Kraats mag ik leidinggeven aan ons fantastische team wat knetterhard werkt om alle dromen hier waar te maken. We hebben die dromen de laatste tijd natuurlijk wel steeds moet bijstellen maar we blijven met zijn allen energie stoppen in wat wél kan. Hiervoor had ik 13 jaar een eigen bedrijf in de theaterwereld. We maakten niet-gesubsidieerde toerende voorstellingen, van hele grote musicals tot intieme theaterconcerten. Daarvoor werkte ik als business director van grote entertainment TV-shows bij Endemol in Aalsmeer en ooit ben ik begonnen bij KPN. Mijn opleiding heb ik genoten in de bedrijfskundige en financiële hoek, ik heb in Groningen en Rotterdam gestudeerd, maar ik ben ook gevormd in mijn jeugd als dochter van een theaterdirecteur. Dat verklaart mijn liefde voor theater en muziek wel vermoed ik. Verder ben ik ook nog een liefhebbende echtgenoot, moeder van drie geweldige kinderen en sinds kort een (enigszins vermoeid) baasje van een puppy.

Wat was je eerste live concert/festival?
Ik kom uit Zuid-Limburg en mijn eerste popconcerten waren theaterconcerten in de schouwburg van Sittard en Heerlen waar mijn vader werkte, in de jaren 80 en 90. Ik herinner me de concerten van Frank Boeijen en Alison Moyet nog goed. Bij Frank stond ik te dicht bij een speaker; mijn rechteroor heeft daar nu nóg last van. Landgraaf ligt niet ver van Heerlen en Pinkpop was logischerwijze dan ook mijn eerste festivalervaring. Daarvan herinner ik me vooral de uitgelaten festivalsfeer, de lol met vrienden en de “ijsboerkes” die rondliepen. Maar vraag me niet welke bands er op het podium stonden……

Waar ben je in je werk het meeste trots op?
Ik ben vooral ontzettend trots op ons team. Op hoe iedereen samenwerkt, de verbinding houdt en iedere keer weer de positieve energie hervindt na de teleurstellingen van de afgelopen tijd. Op het feit dat we het vaste team tot nu toe bij elkaar hebben kunnen houden. Dat we ons hebben kunnen richten op weer open gaan en blijven en zelfs mooie stappen zetten op het gebied van conceptontwikkeling en innovatie. Ik zou nog veel trotser zijn als het ons ook weer zou lukken om werk te bieden aan alle ZZP-ers en oproep-collega’s die we vanaf maart niet of nauwelijks hebben kunnen inzetten.

Wat zou je geworden zijn als je dit werk niet had gedaan?
Jee, eigenlijk heb ik altijd veel verschillende interesses gehad en ook moeite met kiezen. Vandaar dat ik een studie bedrijfskunde ging doen, dat was lekker breed. Als ik in een ander nest was opgegroeid was ik wellicht wel iets heel anders geworden. Misschien arts of rechter, de laatste vind ik wel een mooi beroep.

Wat heb je geleerd van het afgelopen COVID-19-halfjaar?
Dat er mensen zijn die opbloeien en sterker worden van situaties die om flexibiliteit en omdenken vragen en mensen die verstijven door zoveel onzekerheid. Dat vaak en duidelijk communiceren belangrijker dan ooit was, ook als je het eigenlijk nog niet wist. En dat ik “live” heel erg miste en weer mis nu. Niet alleen in de muziek maar ook gewoon in de kantooromgeving.

Guilty pleasures bestaan volgens ons niet. Maar, voor welke ‘onverwachte muziek’ mag je ’s nachts worden wakker gemaakt? 
Ik heb al een puppy die me de afgelopen tijd regelmatig s’nachts uit mijn slaap houdt! Maar als het echt moet met muziek, zet dan maar de Spaanse liedjes van Mi Tierra van Gloria Estefan op, vanwege de sweet memories en good vibes die die muziek bij de oproept. Dan val ik vast snel weer in slaap.

Lees hier de antwoorden van vele anderen op onze zes vragen.