Zes vragen aan Zoë Gielen

Zoë Gielen, marketing coördinator bij Hall of Fame in Tilburg, geeft deze keer antwoord op onze zes vragen. Welke onmisbare life skill leerde zij tijdens de afgelopen COVID-tijd? En wat was het eerste festival dat zij bezocht toen ze nog piepjong was?

Wie ben je? 
Ha, ik ben Zoë, 27 jaar. Geboren in Eindhoven en door mijn studies in Tilburg blijven plakken. Ik werk als marketing coördinator bij de Hall of Fame, waar ik 5,5 jaar geleden als vrijwilliger/freelancer begon. Inmiddels zit ik alweer twee en een half jaar in deze functie. Samen met een klein team en heel veel vrijwilligers laten we zien wat de Hall of Fame allemaal in huis heeft; concertzaal, skatepark, oefenruimtes, kunst, jonge talenten en nog zo veel meer! 

Muziek, kunt en cultuur zijn altijd een belangrijk deel van mijn leven geweest. Toen ik als tiener een bijbaantje kreeg in een muziekwinkel, besefte ik me voor het eerst dat ik daar meer mee wilde doen. Ik koos voor een creatieve communicatieopleiding in Tilburg, liep stage bij TAC en bkkc – kwam via TAC bij de Hall of Fame terecht – en plakte er nog twee jaar kunst en cultuurwetenschappen achteraan. 
In mijn vrije tijd ben ik het liefst zo veel mogelijk buiten met mijn hond en kan ik niet wachten tot ik weer een liveshow of een festival kan bezoeken.   

Wat was je eerste live concert / festival? 
Mijn eerste festival was het Virus Festival in 1998 in Eindhoven. Op latere edities zag ik als kind een piepjong Krezip, de Raggende Mannen en K’s Choice. In mijn tienerjaren was ik regelmatig in de Effenaar te vinden bij Vlammende Vlamingen. Van mijn 11e tot mijn 20e was ik een trouwe Pinkpopbezoeker. Ik herinner me een optreden van Iggy Pop in 2007, waar een bezoeker naakt rond hupste op het podium, mijn klasgenootjes geloofden er niks van na het weekend. Regelmatig stond ik in de vroege uurtjes bij de VVV kou te lijden om tickets te bemachtigen voor mijn favoriete artiesten. Ik had een bijbaantje bij Van Leest, maar het enige kapitaal dat ik daarmee opbouwde was in cd’s en concertkaartjes. 

Waar ben je in je werk het meeste trots op? 
Dat we met een klein team en een grote club vrijwilligers een nieuwe fase in gaan voor de Hall of Fame. Na tien jaar Spoorzone spreekt de gemeente uit dat de Hall of Fame een permanente plek in het gebied moet blijven hebben en wordt het pand gerenoveerd en verbouwd, zodat we straks helemaal toekomstbestendig zijn. We kijken ontzettend uit naar het resultaat, nieuwe samenwerkingen en alle mooie projecten en programma’s die we gaan realiseren.  

Wat zou je geworden zijn als je dit werk niet had gedaan? 
Als ik dit werk niet had gedaan was ik onderzoeker geworden op het gebied van kunst, nieuwe media & maatschappij. Of ecoloog.. of boswachter? 

Wat heb je geleerd van de afgelopen COVID-19-tijd? 
Onthaasten. Én, waar een wil is, is een weg. Ik denk dat de hele industrie zichzelf ontzettend creatief en veerkrachtig heeft getoond. Hopelijk mogen we snel weer mooie shows, events en programma’s gaan neerzetten. Oh, en ik heb leren haken, een onmisbare life skill natuurlijk.   

Guilty pleasures bestaan volgens ons niet. Maar, voor welke ‘onverwachte muziek’ mag je ’s nachts worden wakker gemaakt? 
Sowieso Kate Bush – Wuthering Heights mét dans. De tweede plaats gaat naar Nik Kershaw – I Won’t Let The Sun Go Down On Me.

Benieuwd naar meer antwoorden op onze zes vragen? Je vindt ze hier